Τελέστηκε το Ετήσιο Εθνικό Μνημόσυνο του Χριστόφορου Πισσαρίδη στον Αγρό

Τελέστηκε την Κυριακή, 17 Αυγούστου 2025, το Ετήσιο Εθνικό Μνημόσυνο του Ήρωα, Χριστόφορου Πισσαρίδη, στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου στον Αγρό.

Συγγενείς, συγχωριανοί και πολιτικά πρόσωπα έδωσαν το παρών τους για να τιμήσουν την μνήμη του Έφεδρου Ανθυπολοχαγού που έπεσε μαχόμενος κατά την τουρκική εισβολή του 1974 σε ηλικία μόλις 21 ετών.

Tον επιμνημόσυνο λόγο, εκφώνησε εκ μέρους της Κυβέρνησης ο Γενικός Διευθυντής του Υφυπουργείου Τουρισμού, Δρα Κώστας Κωνσταντίνου. 

Ακολουθεί ο επιμνημόσυνος λόγος:

«Με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης και εθνικής υπερηφάνειας μνημονεύουμε σήμερα, στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου, στον Αγρό, τον ήρωα της κοινότητας, Ανθυπολοχαγό Χριστόφορο Πισσαρίδη, που έπεσε μαχόμενος από τον Τούρκο εισβολέα τον Αύγουστο του 1974, και που τις φρικτές μέρες του πολέμου πρόσφερε απλόχερα και με θάρρος τις υπηρεσίες του προς τη δοκιμαζόμενη πατρίδα.

Με σεμνότητα και ταπεινότητα, τιμούμε και μνημονεύουμε τον αείμνηστο Χριστόφορο, που αφιέρωσε την ίδια του τη ζωή υπερασπιζόμενος τον τόπο του, γράφοντας αιώνια το όνομά του στις σελίδες, στις οποίες αποτυπώνονται τα πλούσια αποθέματα φιλοπατρίας, ηρωισμού και αφοσίωσης των ανθρώπων τούτου του τόπου.

Η διατήρηση της μνήμης των ηρώων μας, που με αγνά αισθήματα φιλοπατρίας οδηγήθηκαν στη λαίλαπα του πολέμου, αποτελεί ελάχιστη υποχρέωσή μας, όπως επίσης και η γνώση των μελανών σελίδων της σύγχρονης ιστορίας μας, καθώς και των συνεπειών του τραγικού καλοκαιριού του 1974, που όχι μόνο δεν πρέπει να ξεχνάμε, αλλά οφείλουμε να θυμόμαστε, να αγωνιζόμαστε και να παραδειγματιζόμαστε.

Ο Χριστόφορος γεννήθηκε στον Αγρό, το 1953 και ήταν το μικρότερο παιδί της οικογένειας Νεάρχου και Παναγιώτας Πισσαρίδη, έχοντας άλλα πέντε αδέλφια, τον Κώστα, την Ελένη, τον Σταύρο, την Μαρία και τον Νεόφυτο. Υπήρξε ένας ξεχωριστός και αξιαγάπητος νέος, προικισμένος με πολλά χαρίσματα και αρετές. Όσοι τον γνώρισαν επιβεβαιώνουν το ήθος, την ευγένεια, την πραότητα του χαρακτήρα και την προθυμία του να βοηθά και να συνεργάζεται με τους γύρω του.

Από τα παιδικά του χρόνια ο Χριστόφορος καλλιέργησε βαθιά αισθήματα φιλοπατρίας και άδολης αγάπης για την πατρίδα, αξίες που του μετέδωσαν οι γονείς του.

Ιδιαίτερη πηγή έμπνευσης υπήρξε για εκείνον και ο μεγαλύτερος αδελφός του, Κώστας, αγωνιστής της ΕΟΚΑ και στενός συνεργάτης του Γρηγόρη Αυξεντίου, ο οποίος συνέχισε να υπηρετεί την πατρίδα και μετά την απελευθερωτική δράση, στην Εθνική Φρουρά, φθάνοντας στον βαθμό του Αντισυνταγματάρχη.

Ο Χριστόφορος αποφοίτησε με άριστα, από το Απεήτειο Γυμνάσιο Αγρού. Είχε παράλληλα ιδιαίτερη αγάπη για το ποδόσφαιρο και διετέλεσε ενεργό και εκλεκτό μέλος του Αθλητικού Ομίλου «Αχιλλέας» Αγρού. Το 1971, κατατάχθηκε στην Εθνική Φρουρά, όπου μετά από ειδική εκπαίδευση στην Κρήτη, του απονεμήθηκε στη συνέχεια ο βαθμός του Ανθυπολοχαγού.

Με την ολοκλήρωση της στρατιωτικής θητείας του, το 1973, ξεκίνησε την επαγγελματική πορεία του στην Αμμόχωστο, στην τράπεζα National Bank of Grindleys. Εκεί, έθεσε και τα θεμέλια για ένα μέλλον αντάξιο της ανατροφής, της μόρφωσης, του αδαμάντινου χαρακτήρα και της ακέραιης προσωπικότητάς του.

Ωστόσο, ο Ιούλης εκείνος του 1974 βρήκε τον Χριστόφορο να υπηρετεί την πατρίδα ως έφεδρος Ανθυπολοχαγός στην περιοχή του Τζιάος, στο 241 Τάγμα Πεζικού, συμμετέχοντας σε ιδιαίτερα σφοδρές μάχες, εκπληρώνοντας με επιτυχία τις αποστολές, που του ανατέθηκαν.

Στις 10 Αυγούστου του 1974, μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης εισβολής, και στο πλαίσιο σύντομης υπηρεσιακής άδειας, ο Χριστόφορος βρέθηκε για τελευταία φορά στη γενέτειρά του, όπου συναντήθηκε με την οικογένεια, τους φίλους τους χωριανούς του. Εκκλησιάστηκε επίσης για τελευταία φορά σε αυτόν εδώ τον Ιερό Ναό, πριν αναχωρήσει ξανά για τη μονάδα του.

Στη φάση αυτή, του ανατέθηκε η οργάνωση της ομάδας του, στα υψώματα γύρω από το χωριό Τρούλλοι, με στόχο την αποτροπή της κατάληψής του. Είχαν μια εξαιρετικά δύσκολη αποστολή, καθώς, οι Τούρκοι είχαν ήδη θέσει υπό τον έλεγχό τους μεγάλο μέρος της περιοχής.

Ο Χριστόφορος μαζί με την ομάδα του, κατάφεραν να αποτρέψουν την πλήρη κατάληψη του χωριού, ενεργώντας με αποφασιστικότητα και ανδρεία.

Όμως, αργότερα, οι τούρκοι εισβολείς, κινήθηκαν προς τη βόρεια πλευρά του χωριού και ξέσπασε μια νέα άνιση μάχη. Στη μάχη αυτή, κάτω από το συνεχή καταιγισμό των εχθρικών όλμων, ο Χριστόφορος δέχθηκε θανάσιμο πλήγμα. Έπεσε μαχόμενος για την πατρίδα, περνώντας έτσι στην αιωνιότητα.

Με την κήρυξη της εκεχειρίας, η οικογένειά του περίμενε με ανυπομονησία να τον δει να επιστρέφει. Όμως, οι μέρες περνούσαν, χωρίς ο Χριστόφορος να δίνει σημάδια ζωής.

Τα αδέλφια του Σταύρος και Νεόφυτος, με τη βοήθεια του Κώστα, που ήταν στρατιωτικός, μετά από πληροφορία που έλαβαν, επισκέφθηκαν το νεκροτομείο Λάρνακας, στο οποίο βρίσκονταν πεσόντες με άγνωστα στοιχεία, για να αναζητήσουν τον δικό τους άνθρωπο.

Ήταν 29 Αυγούστου 1974, όταν τα αδέλφια του αναγνώρισαν το άψυχο σώμα του. Την επόμενη μέρα, τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία, εδώ, στον Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου και ο Χριστόφορος αναπαύεται έκτοτε στη γενέτειρά του.

Κυρίες και κύριοι,

Ο Αγρός μνημονεύει σήμερα ένα άξιο τέκνο του, τον ήρωα Χριστόφορο Πισσαρίδη, που αγωνίστηκε με τόλμη και θυσιάστηκε στον βωμό του καθήκοντος. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει, ότι οι αξίες, τα ιδανικά και το μεγαλείο της ψυχής καταξιώνουν τον άνθρωπο, που παλεύει για την αξιοπρέπειά του και για την προάσπιση του δικαίου, ανεξάρτητα από τα υλικά μέσα και τη δύναμη, που διαθέτει.

Ήρωες, όπως ο Χριστόφορος αποδεικνύουν, ότι η Κύπρος μας έχει όλα τα εφόδια που απαιτούνται – ανιδιοτελή αγάπη για τον τόπο, αφοσίωση, υπερηφάνεια και μεγαλοψυχία – και οφείλει να τα αξιοποιήσει για να καταστεί σύμβολο ειρήνης, σταθερότητας, δημοκρατίας και προόδου.

Φίλες και φίλοι,

Σήμερα, 51 χρόνια μετά τα τραγικά γεγονότα του 1974, ο τόπος μας εξακολουθεί να βιώνει τις καταστροφικές συνέπειες της τουρκικής εισβολής. Βασικός στόχος ήταν και παραμένει να οδηγηθούμε σε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση, που θα μας απελευθερώνει από τον κατοχικό στρατό και θα επανενώνει την πατρίδα μας, απαλλάσσοντας την από το αναχρονιστικό σύστημα των εγγυήσεων.

Η Κυβέρνηση δηλώνει την ετοιμότητά της για επανέναρξη του διαλόγου, μακριά από προκλήσεις και απειλές, εκφράζοντας παράλληλα την πεποίθηση, ότι η επίλυση του κυπριακού προβλήματος μπορεί να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα ειρήνης, στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Η σημασία ωστόσο μίας ειρηνικής λύσης προϋποθέτει σεβασμό στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, ενώ παράλληλα θα πρέπει να διασφαλίζει τη βιωσιμότητα του κράτους και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών.

Μπροστά σε ένα κόσμο, μέσα στον οποίο οι εξελίξεις αναδιατάσσονται ραγδαία, οφείλουμε να διαφυλάξουμε την ευρωπαϊκή ταυτότητα μας. Την ίδια ώρα πρέπει να αναδείξουμε τις δυνατότητες της Κύπρου να συνδιαμορφώσει νέες γεωπολιτικές ισορροπίες στην ευρύτερη και ταραγμένη περιοχή μας, όπου δημιουργούνται συνεχώς προκλήσεις, ευκαιρίες, αλλά και απειλές.

Η συνεχιζόμενη προσπάθεια για ένα ελπιδοφόρο μέλλον βρίσκεται σε συνάρτηση με την επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού στη γη των προγόνων του και αποτελεί πρώτιστη υποχρέωση και ύψιστη τιμή για όλους όσοι θυσιάστηκαν για την πατρίδα.

Αυτό θα αποτελούσε τη μόνη δικαίωση του αγώνα μας και τον πλέον ειλικρινή και έντιμο τρόπο για να τιμήσουμε όλους τους ήρωες της πατρίδας μας.

Εκ μέρους της πολιτείας θα ήθελα να διαβεβαιώσω και σήμερα την προσήλωση και τη δέσμευση της Κυβέρνησης Νίκου Χριστοδουλίδη στις προσπάθειες επίλυσης του κυπριακού προβλήματος.

Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες,

Ο Χριστόφορος Πισσαρίδης αποτελεί ένα ξεχωριστό υπόδειγμα ανδρείας, ενός αγνού πατριώτη, που υπερασπίστηκε τη γη που τον γέννησε και έπεσε μαχόμενος υπέρ της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, με όπλο του την ειλικρινή και ανιδιοτελή αγάπη του για την Κύπρο.

Ας είναι αιωνία η μνήμη του και φωτεινός φάρος το παράδειγμά του. Το μεγαλείο της θυσίας και της άδολης προσφοράς του προς την πατρίδα να κατευθύνει την πορεία μας μέχρι την απελευθέρωση και την εθνική μας δικαίωση».